Zaznacz stronę

Po pierwsze – badanie gleby

Podstawę efektywnego nawożenia roślin stanowi laboratoryjna analiza zasobności gleby w składniki pokarmowe oraz określenie jej odczynu.

Pobierane prób glebowych odbywa się za pomocą automatu Glebex, który wspomagany nowoczesnym oprogramowaniem pozwala na pobranie próbek w precyzyjnie wyznaczonych miejscach określonych na podstawie siatki oraz stref wyznaczonych przy pomocy konduktometru  glebowego.

Wprowadzamy innowacyjne rozwiązania procesowe – pobrane próbki glebowe w wyznaczonych miejscach poboru są odpowiednio oznaczone, transportowane,  a uzyskane wyniki opracowane i dostarczane naszym klientom w systemie FarmPortal.

Kiedy najlepiej przeprowadzić badanie gleby?

Najlepszym terminem pobrania próbek glebowych jest okres pożniwny. Analizę gleby na danym polu należy wykonywać co najmniej co 4 lata.

Precyzyjna ocena potrzeb nawozowych ziemniaka pozwoli ustalić optymalne dawki nawozów mineralnych – wpływając na produkcyjny, ekonomiczny i środowiskowy aspekt produkcji 

Na podstawie wyników analizy i znajomości wymagań pokarmowych ziemniaka należy ustalić optymalne dawki nawozów, które mogą być różne w poszczególnych częściach polach – to znaczy ustalenie dawek  zaspokajających wymagania pokarmowe roślin, bez ryzyka ich wymywania z gleby, które stanowić mogą zagrożenie dla bezpieczeństwa środowiska naturalnego.

Uregulowany odczyn gleby podstawą wysokiego plonu

Znajomość odczynu gleby pozwala określić konieczność jej wapnowania, w przypadku uprawy ziemniaków zabieg  ten należy wykonać odpowiednio wcześniej  (minimum 1.5-2 lata przed sadzeniem) – na glebach świeżo wapnowanych ziemniak częściej porażany jest przez parcha ziemniaka (choroba wywoływana przez kilka gatunków grzybów z rodzaju Streptomyces – głównie Streptomyces scabiei i Streptomyces acidiscabies).

Uregulowanie pH gleby gwarantuje prawidłowe pobieranie składników pokarmowych przez korzenie rośliny uprawnej z roztworu glebowego

Wraz ze wzrostem zakwaszenia gleb spada przyswajanie azotu, fosforu, potasu i wapnia, a także mikroskładników takich jak molibden i bor

 Zwiększenie odczynu gleby zmniejsza przyswajanie metali ciężkich przez rośliny, których zbyt wysoka zawartość wpływa negatywnie na ich plonowanie, a także zdrowie konsumentów.

Spadek odczynu poniżej pH 5,5 prowadzi do wzrostu aktywności jonów glinu i manganu, które mogą toksycznie oddziaływać na rośliny.

Wielkość zastosowanej dawki azotu w uprawie ziemniaka powinna ustalona by być w oparciu o rodzaj gleby, jej zasobność, warunki wilgotnościowe, a także odmianę ziemniaka i kierunku jego użytkowania.

Przy zbyt wysokim nawożeniu azotowym ziemniaków zwiększa się ich podatność na ciemnienie miąższu i pogorszeniu ulega trwałość przechowalnicza bulw oraz ziemniak jest bardziej podatny na porażenie przez patogen Phytophthora infenstans (powodujący zarazę ziemniaka), grzyby z rodzaju Streptomyces (parch zwykły ziemniaka) oraz choroby wirusowe.

Nawożenie jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na skład chemiczny bulw oraz jego wartość konsumpcyjną i trwałość przechowalniczą.

Zbyt wysokie nawożenie ziemniaków azotem powoduje zwiększenie  ilości cukrów redukujących – niepożądanych szczególnie przy uprawie ziemniaków przeznaczonych do produkcji chipsów (ich zawartość nie powinna być wyższa niż 0,15%)